Japan in WW2: Pacific Expanse

Japan in WW2: Pacific Expanse to turowa strategiczna gra planszowa osadzona na Pacyfiku, modelująca niemal niemożliwą japońską próbę rozwoju swojego imperium, będąc wciśniętym pomiędzy 3 coraz bardziej wrogie wielkie mocarstwa (Wielka Brytania, USA i ZSRR). Od Joni Nuutinen: gra wojenna dla graczy wojennych od 2011 roku.

Gratulacje dla pierwszych graczy, którzy wygrali! Świetna robota, gra jest trudna do opanowania.

„W ciągu pierwszych 6-12 miesięcy wojny z USA i Wielką Brytanią będę szaleć i wygrywać zwycięstwo za zwycięstwem. Ale jeśli wojna będzie kontynuowana, nie spodziewam się sukcesu”.
— Admirał Isoroku Yamamoto, głównodowodzący Połączonej Floty Cesarskiej Marynarki Wojennej Japonii

Kierujesz japońską strategią ekspansji podczas II wojny światowej – los Pacyfiku wisi na włosku. Jako architekt imperialnych ambicji Japonii musisz dokonać wyboru: wypowiedz wojnę potężnym imperiom, dowodź do produkcji przemysłowej, rozmieszczaj budzące podziw floty Imperialnej Marynarki Wojennej – pancerniki, które przecinają fale niczym ostrza, i lotniskowce najeżone bombowcami nurkującymi gotowymi do ataku z nieba. Ale uważaj: zegar tyka. Prawie całkowity brak zasobów naturalnych w Japonii jest mieczem Damoklesa wiszącym nad twoją strategią. Pola naftowe Holenderskich Indii Wschodnich lśnią jak zakazany owoc, gotowy do wzięcia. Jednak ich przechwycenie nie pozostanie niezauważone. Imperium Brytyjskie ze swoją dalekosiężną dominacją morską, potęgą przemysłową Stanów Zjednoczonych i nieustępliwą radziecką machiną wojenną nie pozostanie bezczynne. Jeden błąd, a gniew świata spadnie na ciebie. Czy potrafisz wymanewrować niemożliwe? Czy potrafisz tańczyć na krawędzi brzytwy, równoważąc wymagania działań wojennych na lądzie i morzu, produkcji i zasobów naturalnych, aby zostać niekwestionowanym władcą Pacyfiku? Czy podejmiesz wyzwanie, czy też Twoje imperium upadnie pod ciężarem własnych ambicji? Scena jest gotowa. Elementy są na swoim miejscu. Pacyfik czeka na swojego władcę.

Główne elementy tego złożonego scenariusza:

— Obie strony przeprowadzają wielokrotne lądowania, a każdy z nich przebiega prawie jak osobna minigra. Zaufaj mi: uciekanie w panice z Sumatry po wylądowaniu tam ze zbyt małą liczbą jednostek i zapasów nie jest zabawne
— Napięcia i wojna: Na początku prowadzisz tylko wojnę z Chinami — wszystko inne zależy od gróźb militarnych i działań uspokajających.
— Ekonomia: Zdecyduj, co i gdzie produkować, w granicach zasobów naturalnych, takich jak ropa naftowa i węgiel żelazny. Garść lotniskowców byłaby świetna, ale bez dużej ilości paliwa do ich zasilania, może zadowolić się kilkoma niszczycielami i piechotą?
— Infrastruktura: Jednostki inżynierów mogą budować sieci kolejowe w Chinach kontynentalnych, a finansowanie nauki i zwycięstwa odblokowują szybsze morskie szlaki żeglugowe. Czy jednostki inżynieryjne powinny znajdować się w Chinach, aby budować ziemianki na granicy z ZSRR, czy na Pacyfiku, aby fortyfikować wyspy położone najbliżej USA?
— Logistyka długoterminowa: Im dalej znajdują się wyspy, tym trudniej jest utrzymać linie zaopatrzenia, gdy wrogie imperia zwiększają swoją armię. Co się stanie, jeśli zabezpieczysz Papuę-Nową Gwineę, umieścisz tam przemysł, aby zbudować pancernik, ale wybuchnie bunt, a flota amerykańska zniszczy twoje lokalne okręty wojenne? Czy potrafisz wyrzucić wystarczającą moc na koniec świata, aby odzyskać kontrolę, czy też powinieneś na razie zaakceptować utratę tej wyspy?
— Paliwo i zaopatrzenie: Pola naftowe, produkcja paliwa syntetycznego, tankowce unikające wrogich łodzi podwodnych, jednostki zależne od paliwa na lądzie, na morzu i w powietrzu - w tym lotniskowce i bazy bombowców nurkujących - wszystko to wymaga mistrzowskiego planowania.

Co zrobisz, jeśli Brytyjczycy wylądują na Jawie i zagrożą kluczowym polom naftowym, ale Amerykanie właśnie zajęli Saipan i Guam, co oznacza, że ​​ich następnym celem mogą być wyspy macierzyste?

„Aby zrobić miejsce na przetrwanie, czasami trzeba walczyć. W końcu nadeszła okazja, aby pozbyć się Stanów Zjednoczonych, które były przeszkodą dla naszego narodowego istnienia”.
— Przemówienie japońskiego premiera do dowódców wojskowych, listopad 1941 r., przed atakiem na Pearl Harbor