Kila: The Bremer Town Musicians - een verhalenboek van Kila
Kila biedt leuke verhalenboeken om de liefde voor lezen te stimuleren. De verhalenboeken van Kila helpen kinderen om te genieten van lezen en leren met een overvloed aan fabels en sprookjes.
Er was eens een ezel wiens meester hem jarenlang zakken naar de molen had laten dragen. Zijn kracht begon uiteindelijk te falen, zodat hij niet veel kon werken en zijn meester hem wilde afwijzen.
De ezel wist dit en rende weg naar Bremen, waar hij dacht dat hij een stadsmuzikant zou kunnen zijn.
Toen hij een eindje was gegaan, vond hij een hond langs de kant van de weg. De ezel vroeg: "Waar ben je zo buiten adem?"
"Nu ben ik oud," zei de hond, "en ik kan niet meer jagen. Mijn meester zou me vermoorden."
"Ik ga naar Bremen om stadsmuzikant te worden." zei de ezel. "Je mag met mij meegaan. Ik kan luit spelen en jij kunt op de trommel slaan." De hond was het er meteen mee eens en ze liepen samen verder.
Het duurde niet lang voordat ze bij een kat op de weg kwamen. "Wat is er met jou aan de hand?" zei de ezel.
"Ik ben oud en mijn tanden worden bot", antwoordde de kat. "Ik kan geen muizen vangen, dus mijn meesteres wilde me verdrinken."
'Ga met ons mee naar Bremen,' zei de ezel, 'en word stadsmuzikant. Je begrijpt serenade.' De kat dacht goed na en sloot zich bij hen aan.
De drie reizigers passeerden toen een erf en ontmoetten een haan die kraaide. 'Je kreten zijn genoeg om botten en merg te doorboren,' zei de ezel. "Wat is er aan de hand?"
'Ik heb goed weer voorspeld, maar de kok wil er soep van maken. Ik kraai uit alle macht nu het nog kan.'
'Je kunt beter met ons meekomen', zei de ezel. "We gaan naar Bremen. Je hebt een krachtige stem en als we allemaal samen optreden, zal dat een heel goed effect hebben." De haan stemde toe, en alle vier gingen samen verder.
Maar Bremen was te ver weg om in één dag te bereiken, dus toen de avond naderde, kwamen ze bij een bos en besloten daar de nacht door te brengen.
De ezel en de hond gingen onder een grote boom liggen terwijl de kat tussen de takken omhoog klom en de haan naar boven vloog.
Voordat de haan ging slapen zag hij in de verte een klein lichtje schijnen en riep zijn metgezellen dat er niet ver weg een huis moest zijn. Ze gingen allemaal in de richting van het licht totdat het hen uiteindelijk naar het huis leidde.
De ezel, die de grootste was, ging naar het raam en keek naar binnen. Hij zag rovers rond een tafel zitten met heerlijk eten en drinken.
Ze bespraken hoe ze de overvallers het huis uit konden krijgen en kwamen uiteindelijk tot een plan.
De ezel moest zijn voorvoeten op de vensterbank plaatsen; de hond moest op de rug van de ezel komen; de kat bovenop de hond; en ten slotte moest de haan omhoog vliegen en op de kop van de kat gaan zitten.
Toen dat was gebeurd, begonnen ze allemaal op een gegeven signaal hun muziek op te voeren. De ezel schreeuwde, de hond blafte, de kat miauwde en de haan kraaide. Toen stormden ze de kamer binnen en braken al het glas in het raam.
De overvallers vluchtten bij het vreselijke geluid. Ze dachten dat ze werden aangevallen door monsters en renden het bos in, bang voor hun leven.
De vier metgezellen gingen toen aan tafel zitten en genoten van de restanten van de maaltijd. Ze feestten alsof ze al een maand honger hadden.
Vanaf dat moment waagden de overvallers zich nooit meer terug naar het huis en de vier Bremer stadsmuzikanten bevonden zich zo goed dat ze daar voorgoed bleven.
We wensen je veel plezier met dit boek. Als er problemen zijn, neem dan contact met ons op via support@kilafun.com
Bedankt!